Mehtap gözlerinde doğdu
Deniz kumlarda yatarken
Aşk sarhoşuyduk
Elimizde kadehler olsa da
Kapansın istemiyordum gözlerin
Umurumuzda mıydı
Sabahlar
Gökteki mehtap gözlerinde oldukça
Güneş kurutsa da denizi
Dalgalar silse de
Kumlardaki ayak izlerimizi
Kim fark eder ki bizi
Bırak böyle dursun dünya
Sapmasın hiçbir tarafa
Savrulmayız bilirsin
Biz tek vücut oldukça
Mehtaplı gözlerini
Silmesin gözyaşların
Gam ile kader
Dünya yükün olsa da
Karanlık çarkıfelek
Örtüyor gölgemizi
Gün neden koşuyor peşimizden
Aşka nalet nedendir?
Ayırmam bilirsin
Mehtaplı gözlerinden gözlerimi
İçindeki ben oldukça
Berber soluk aldıkça
Biliyorum dönme dolap bu
Bir gün duracak elbette ve o an
Kadere mağlup olup
Savrulacağız kim bilir nerelere
Dünya nasıp olmasa da
Duracağız elbette bir alemde
Senin için ben yoksam da
Ben hep mehtaplı gözlerle uyuyacağım