Oğlun kızın el olmuş
Gel hele dost gel hele
Yüzüne yüzüne söz der olmuş
Bu bedel er olmuş
Oğlun kızın el olmuş
Senden yana derdi çok olmuş
Eller yavrularına yar olmuşta
Anası olmaz olmuş
Oğlun kızın büyüdü
El alem etti düğünü
Daha gelmeden sokağın sürtüğü
Görür olmuş anayı sürdüğünü
Oğlun kızın saymaz olmuş seni
Sanki doğmadan kendi kurmuş düzeni
Bal bile yenmez olmuş yüzleri
Fazlalık görürler sizleri
Böyle nankör evlatlar düşman başına
Zehir döktüler ekmeğime aşıma
Doğmaz olaydım böyle yaşayacağıma
Taşlar yetmez bağrıma bu acıyı ezmeye
Eller ile gitmişler gezmeye
Ana uyuklamış bekler iken yemeğe
Anayı değişirlermiş bir gülücüğe
Ninni kokan kucaklar terk edilirmiş ölüme