Gecenin sessizliğinde gözlerimden yanaklarıma süzülen firari damlalarla, tarifsiz bir hüznün izleriyle uyandım bu sabah. Kaç gün geçti, kaç ay, kaç mevsim, kaç bahar, kaç yıl saymadım. Takvimler birer birer çürüdü hafızamda. Saat dokuzu beş geçe, bağımsızlığını ve cumhuriyeti emanet ettiğin Ulus dimdik ayakta, yüreğinden süzülen acıyla esas duruşta ve yastadır Atam.
Bizi bağışla Atam, açtığın yolda, gösterdiğin hedefte yürüyemedik. “Mustafa Kemal’in askeriyiz” diye haykırdık lâkin bu cümleyi dahi tanımlayamadık. Ulusun dört bir yanına heykellerini diktik, önünde saygı ile eğildik ama seni anlamaya gayret göstermedik. “Liderimiz, cumhuriyetin kurucusu” diyerek üç kelimeye anlam yükledik, seni öyle tanımladık ama tanımaya gayret etmedik.
Sen ki; bu vatanın her karış toprağını savunmak için gençliğini savaş meydanlarında harcadın.
Sen ki; birinci dünya savaşında yenilgiyi kabullenmedin. Mondros’la, Sevr’le esaret altına alınmış, silahlarına el konulmuş, askerleri terhis edilmiş bir ulusun haykıran sesi, karanlığının meşalesi oldun.
Sen ki; uyumaya yüz tutmuş bir ulusu uykusundan uyandırarak, yedi düvelle savaşmayı hatta ölmeyi emrettin, bu vatanı bize yurt kıldın.
Sen ki; milletin iradesi ile yönetilecek bir rejim getirip bize Cumhuriyeti armağan ettin.
Sen ki; inkılaplar, devrimler yaptın. Ulusu muasır medeniyetler seviyesine getirip, çağdaş ve bağımsız bir devlet yarattın.
Sen ki; yüz yıl sonrasını görüp Gençliğe Hitabe’yi yazıp bizi uyardın, bize yol gösterdin, rehberlik ettin.
Sen ki;
Seni anlatmak birkaç satıra sığmıyor be Atam. Seni anlatabilmek için yabancısı yerlisi yüzlerce kitap yazdı yine de anlatamadı. Yüzlerce kitap daha yazılacak, ama yine de seni anlatmaya kifayetsiz kalacak.
Bugün on kasım, göz bebeklerimden süzülen ve tüm benliğimi kavuran firari damlalarla huzurundayım Atam. Sana söz veriyorum, titrek bir mum alevinin ışıltısı da olsa, bana emanet ettiğin meşaleyi taşımaya, gençliği aydınlatmaya huzurunda ant içiyorum.
Yüzyılın lideri diyorlar sana, sen rahat uyu Atam yerin dolmadı hâlâ.
Saygı ve Minnetle…
