Bazı geceler vardır ki hiç kimse için değişmem
Gün doğarken tepelerin ardına yutarım söylediklerimi
Sonra bir avuç toprak değil mi?
Bu kadar güzel yaşamak için savrulduğum…
Kimseye zarar vermeden
Sözüme inandığım dilimle dilime sahip çıkmalıyım
Bırakıyorum saçlarımı soluksuz rüzgara
İçimden geçen tüm duyguları döküp saçıyorum…
Kulağıma sabah ezanı okunmadan
İlham Perim aşkıma suret oluyor
“Kimse için değişmem” dediğimde kalıp,
İki omuz verdiğim değerim
Başıma Derman yüreğime kor oluyor…
Adının nağmeleri dilimde türkü olmuş
Aşka boğulmuşum
Canı güzel dostlar edindikçe
Seni onlara övüyorum…
Koynunda nefes alıp titreten rüzgarın şiddetine
Göğüs gererek serilmişim
Kısık gözlerle Şafak sökene kadar sallanırken aynı hamakta
Hayal ediyorum…
Arzu ettiğim kuytularda düşündüm
Düşünürken koynunda uyumuşum…