Kolum ve kanatlarım coşkulu
Öyle yükseklere süzülüyorum ki
Her göğün göğsüne çarptığımda
Yeniden şiddetleniyor içimdeki arzu…
Savaş meydanında gibiyim
Duygularım öyle çatışma Altında ki
Aşkın böylesine körkütük yapabileceğini
Sevdanın yokuşlarda bırakacağını
Bilemezdim…
Denizlerin aşığı, arzusuyum
Okyanusları aşıp da geçiyorum
Gözlerim kamaşıyor
Bu ışıltılarla yeniden coşuyorum…
Sonra rüyadan uyanıyorum
Sanıyorum ki gerçek, öyle tatmışım
Nasıl da inanmışım, her haline aşıkmışım
Bir gün beni terk edeceğini hiç düşünmemişim…
Kolum Kanadım kırıldı
Denizlerin ışıkta çarpmıyor gözüme
Eski neşem de kayboldu
Bir kez daha hortladı İçimde kalan aşk kırıntıları…
Özlemek nasıl da savunmasız bir duyguymuş
Kavuşamamak nasıl da acılar yokuşu
Artık davrandığına konan sesi düşüncelerle baş başayım
Seni beklerken kaybolmuş Ruhlar sarayında
Senin umud'unla avunacağım…
Son pişmanlık yetmez artık gözlerimden düştü yaş
Kayboldu Yollarında neşem dönmez bir daha asla
Aradım durdum yankılandı sesim kuytularda…
Bir umut saklıydı gözlerinin en derininde
Şimdi uzak Şimdi Suskun şimdi benden öte
Geceler anlatır seni kış günlerinin ayazında…
Duy beni bir kere gör içimde kopan fırtınadan
Sormadın hiç binmedin neler bıraktın ardında
