İbrahim Oğuz Uysal (1935) her Marmaris’li gibi askerliğinde bahriyeli olmuştu. Önce Yassıada da eğitimini yaptı, sonra gemiye ayrıldı.
-Sen,Sen,Sen,Sen de İbrahim hibe gemileri almaya Kanada’ya gideceksiniz
-Tok bir ses
-Emret Komutanım
* * *
Kanada deniz üssüne geldiklerinde muhripler hazır değildi. İzinler başladı. Çevreyi tanıdılar. Cumartesi Pazar barlara gitmeye başladılar. Müzik var güzel genç kadınlar var. Pistte tango, vals, samba, çaça var. Hepsini öğrendi. Çevreyle çok iyi münasebetler kurdu. Bayanlar artık ona.
-Hey jo caming, çaça veya samba deyip dans ediyordu.
* * *
Askerlik bitti. Ver elini Marmaris, hatıralarda hep çaça, samba, vals ve güzel bayanlar.
* * *
O dönemin asker arkadaşları cici Mehmet, Çağatay düğün dernek, baharlı kardeşler caz ekibi ile meydanlıkta hem zeybek ve harmandalı hem çaça
-İsmail abi sende hiç çaça samba yok mu?
-Olmaz mı jo. Bizde her telden varda oynayan mı var?
-Ben oynar gösteririm. Çağatay cici Mehmet acık öğrendiler oynarız.
-Hadi bakalım.
* * *
Artık her düğünde çaça ve samba üçlüsü müthiş oyunlar sergilemeye başladılar.
Bir gün bu meydan düğününe ibrahim’in Fethiye’deki teyzesi de gelmişti. Baktı yeğeni sahnede. Oyun bitince hemen yanına çağırdı.
-İbram ibram gel bakam
-Buyur teyze
-Oğlum sen maskara gibi ni oranı buranı oynatıp dursun al şu parayı açık zeybek öğren harmandalı öğren.
* * *
İbrahim abimiz en iyi yöresel oyunları da oynar. Evlendikten sonra onun gibi. Vals yapan hala çıkmadı.
Uzun ömürler sana.
İBRAHİM KARABENLİ
