Günlerinin sürekli insanları memnun etmeye çalışarak geçtiğini düşünüyorsan hemen dur ve kendine yoğunlaş. Hayatının kontrolünü kaybetmenin asıl sorumlusu onlar mı yoksa sen misin? Biraz daha düşün… Sınırlarını aşmalarına sen müsaade etmiş olabilir misin?
Sevilmek, sayılmak için insanlardan onay almana ya da sürekli bir çaba halinde olup kendini yıpratmana gerek yok. Seni sen olduğun için sevmeyen insanların hayatındaki ömrü kısadır. Ömürlerini uzatmak için her ne kadar çabalasan da sonunu değiştiremezsin. Değiştiğini sandığın her an kendinden bir şeyler kaybettiğini hissedersin.
Mutluluğu bir olaya ya da kişiye odakladığın sürece mutsuz olmak kaçınılmazdır. İş, eş, aile, arkadaş her ne kadar muntazam olursa olsun kendini sevip sarmadığın sürece hiçbirinin çok bir etkisi olmaz. Sen sana bahşedilen bu hayatı hakkıyla hissetmeye ve yaşamaya karar verirsen çevrendeki insanların ve koşulların da senin istediğin gibi dönüşmeye başladığını görürsün.
Nasıl bir hayat istiyorsun? Kontrolün altında olan imkanlar neler? Hedeflerine, hayallerine ulaşamadığın her gün için aileni, yaşını, maddi ve manevi etkenleri suçlamayı bırak ve bir an önce harekete geç. Şuan hayatının hangi döneminde olursan ol hiçbir şey için geç değil, unutma. Potansiyelini fark et ve bir an önce “olmak istediğin sen”e dönüştür kendini.
Şems-i Tebrizi’nin dediği gibi “Yaşadığım hayatı değiştirmeye, kendimi dönüştürmeye hazır mıyım? diye sormak için hiçbir zaman geç değil. “
Sevgiyle kalın…
