Marmaris'te ta ki babam sağlık memuru olarak 1928 yılında bu ilçeye atanıncaya kadar sünnet Berberler tarafından yapılırmış.
Yaşı 70'i geçenlerin bilhassa köylerde hepsini babam sünnet etmiştir.
Hala bir köye gittiğimde…
-Sen kimlerdensin Bey?
- Sünnetçi Nabi'nin oğluyum. At sırtında çocukken babamla bu köyleri çok dolaştım.
- Ya İbrahim misin sen?
- Evet kahvedeysek
- Yap misafirine benden bir çay diye karşılanırım.
O seneler Marmaris'te Elektrik yok santral kurulmakta ve deneme yapılmakta.
Mehmet abimin sünneti yapılacak.
Beyaz sünnet entarisi üstüne giydirilmiş başında sünnet şapkası. Babasının arkadaşları Mehmet'i kontrole almış, babamın elinde Her zaman olduğu gibi
- Bak oğlum pamuk, pamuk önce silip temizleyeceğim. Çevredekiler
- Bir şey yok bir şey yok sen yukarı bak derken bir an Elektrik gelmiş.
-Ana Elektrik geldi, demesi ile babam sünneti bitirmiş.
“Mehmet ne oldu” demeye kalmadan hafif bir acı hissetmiş. Sonra hemen karyolaya ve kendine yediremedi hafif burnunu çekerek başlamış ağlamaya.
-Sen Kabadayı bir adamsın buna ağlanır mı? Mehmet diyen mi ararsın.
- Yukarıya bakacağına önüne baksa len sen diyeni mi ararsın.
Yıllar geçti.
Mehmet de sohbette her sünnet konusu açıldığında-
- Ne yapıyorsun sen elektriği önüne baksa koca Mehmet ya Nabi fazla kestiyse