Miran yayıncılık basmış. Fethiye Sahaf Basın Yayın Dağıtım’dan edinilebilir. (0 252 614 25 10-0 532 632 90 22)
268 sayfada 255 şiir var.
Hece vezninin uyak (kafiye) tutsaklığından kurtularak, serbest veznin de ötesinde şiirlerine giderek apayrı bir biçim ve içerik kazandırıyor Arıcak. Söz ipliğine inci dizer gibi sözcükleri ustalıkla bir anlam ve ahenk bütünlüğünde kullanarak bir iç musiki zenginliği içinde şiir gibi şiirler yazıyor. Sevda üstüne, sevgi üstüne: “ Sırtımı güvenle dönebileceğim insanlar, gönüller dolusu sevgi gönüller dolusu güven istiyorum. Buram buram güller laleler getiren eller istiyorum.“
Karşılıksız kalınca sevgiler. Bir ihanet, bir aldanma karşısında susmuyor. “Attın beni dipsiz karanlık kuyulara. Dilerim bütün günahların dolansın ayaklarına, “Git gidebildiğin yere! Git!“ Toplumsal yaraları konu ediyor şiirlerine. Kadınca bir cesaretle çarpıyor kapıları: “Öyle bir kapı çarpsam ki kadınca. Gürültüsü bütün ırz düşmanlarını cehennemin dibine gönderse. Bir daha eteklere değmese kirli elleri.”
Kimi zaman “dili tutulan taşlar, uluya uluya ağlayan ağaçlara sarılır Arıcak. Kimi zaman mavi denizlere atar kendini. “Mavi dalgalarda, yürümeyip koşasım gelir.“
Kimi zaman da gökyüzünü kucaklar: “Güneşi öpüp, yıldızlara dokunasım gelir.“
Yine de yaşama sarılır dört elle; “Bir şiiri yanaklarından öpmektir yaşamak. Dolunayı çıplak bedenle kucaklamak. Gecenin koynunda yıldızlara sarılmak. Hür ve özgürce yaşamak. Biraz hoppa, biraz da deliden sayılmak. Güneşe imza atmak, güneşi özlemle öpmektir yaşamak...“
Şiir, güzelliğin nefes alışıdır. Bu güzellikleri, bu nefes alışları bulacaksınız Arıcak’ın şiirlerinde.
