Ünlü bir filozofa sormuşlar, “Uzun yıllar yaşamış ve deneyimlerinizi insanlarla paylaşmaya gayret gösterdiniz. Merak ediyoruz, hayatta bilmediğiniz bir şey kaldı mı? “ Bilge kişinin yanıtı şu olmuş. “ Yaşamımda tek öğrendiğim şey hiçbir şey bilmediğimdir”. Ben de bunu daha somut ve kolay ifade ederken “Yaşamak hayattan ders almak, ders çıkarmaktır” diyorum. Bu benzetmeyi her bireyin değişik şekilde ifade edebileceğine de saygılıyım.
Marmaris özelinde seçimler öncesi Eski Cami yanındaki Bedesten Binasının Belediye tarafından yıkılmaması konusunda ısrarla yazılar yazdım. Bedesten yıkıldı. Oysa camiyle uyumlu bir yapıydı. Tek kusuru amacına uygun hizmete sokulmamasıydı. Deprem için zayıf mimarisi gerekçesiyle rapor alınması inandırıcı değildi. Söylentiye göre binayı yıkan ekibin içindeki bir işçinin yıkımda zorlandığı, “Bu yapıya çürük diyenin aklına şaşarım” türünde görüş bildirdiği bile söylendi.
Bedesten’e ve Eski camiye yakın beyaz Afyon mermerinden yapılan fıskiye de yazı konum olmuştu. Vakıf eser olan camiye bu fıskiye Marmarisliler tarafından yakıştırılamadı. Bunun, ‘Kocapınar’ diye bilinen eski şadırvanın yerine monte edilmesi Sayın Ali Acar Başkanın aleyhine oldu. Seçimi kaybetti. Seçimi Sayın Acar’ın meclis üyeleri de kaybetti. Bir bakıma seçimi başkana kaybettirdiler.
Bunun nedeni çok basit. Kent Konseyi dahil, Belediye Meclisi adeta “Ağamız bilir, paşamız bilir” dediler. Muğla’da Sayın Osman Gürün yine kazandı. Bundan da alınacak ders var. Muğla’yı Muğlalılarla yönetti. Marmaris buna, “Biz yapalım, görüp beğeneceksiniz” dedi. Biz asker kökenliler, “Kim, Ne Nasıl, Nerede, Ne yapacak” sorularına hiç yanıt vermedi. Yani buna “Ali Acar’ı bedesten çarptı da denilebilir.
Sonuç; Sayın Mehmet Oktay’ı henüz ziyarete gidemedim. Telefon hakkımı kutlandım. Umarım yaşamdan ders alacak, başarılı olacaktır. Ancak birinci etapta Bedesten yerini parka dönüştürürken Cami önündeki çınar ağacının yakınına bu düzenleme hakkında bir projeyi halka duyurmalıdır. Fıskiyeli havuzu bu parka kaldırıp, buraya Eski camiyle uyumlu görülecek bir şadırvanı da uzman mimarlara yarışmalı bir projeyle çizdirerek görücüye çıkarmalıdır. Ben İstanköy (Kos) Adasındaki Defterdar İbrahim Efendi (1724) Camisinin önündeki Şadırvanın benzerini Marmaris Eski Cami Meydanına inşa edilmesini öneriyorum. Anılan cami ve şadırvan 12 Adalarda kalmış bir Osmanlı Şadırvan Mimarisine aittir. Ekteki fotoğrafı seçeneklere yardımcı olması için ekledim. Özetle ve önce yaşamak ve yaşadığımdan ders almak duygu ve düşüncesiyle. Diğer bir bakıma da, Shakespeare’in Hamlet’indeki “Olmak veya olmamak”… der gibi.
Saygılarımla
