Günden güne gelişen ve değişen teknolojinin özellikle çocuklar üzerinde oldukça büyük etkisi bulunmaktadır.
0-3 yaş arasındaki çocukların telefon, tablet gibi teknolojik aletlerden uzak durmaları gerekmektedir. Bu yaşlardaki çocuklar için asıl önemli olan ebeveynleri tarafından temel ve duygusal ihtiyaçlarının karşılanmasıdır. Aksi takdirde çocukta konuşma gecikmesi ve davranış bozuklukları gibi problemler açığa çıkabilmektedir. Aşırı teknoloji kullanımı görülen çocuklar ilkokul çağına geldiğinde dikkat ve konsantrasyon da güçlükler, başladığı işi bitirme konusunda problemler yaşayabilmektedir. Bu durum da çocuğun akademik başarısı olumsuz olarak etkilenmektedir. Ortaokula gelindiğinde ise sık görülen oyun oynama ve sosyal medya kullanımındaki artış ile birlikte çocuklar gerçeklikten uzaklaşarak sanal dünyaya sürüklenmektedir. Böylece çocuklarda benlik algıları ile ilgili problemler açığa çıkabilmekte, yalnızlık, onaylanma ve tercih edilme gibi konularda da korkular hissedilmektedir. Çocuklarda teknoloji kullanımında önerilen süre 3 yaş sonrası çocuklar için günde maksimum 2 saat olarak belirlenebilmektedir. Bu 2 saatlik kullanımın ise aralıklı olarak 15-20 dk. kullanım ile tüm güne yayılması daha doğru bir uygulama olacaktır.
Günümüzde yemek yerken, uykuya dalarken, oyun oynarken ve hayatlarının daha birçok anında teknolojiyle yoğun bir şekilde meşgul olan çocuklar aşırı teknoloji kullanımı ile birlikte teknoloji bağımlısı bireylere dönüşebilmektedir. Aşırılık ve bağımlılık problemleri her alanda olduğu gibi teknoloji kullanımında da psikolojik, fizyolojik ve nörolojik rahatsızlıklara sebebiyet verebilmektedir. Bu rahatsızlıklara düşünme yetisinin gelişiminde yavaşlama, uyku bozuklukları ve duruş bozuklukları örnek olarak gösterilebilir. Yapılan araştırmalar uzun süre televizyon izleyen çocukların yaşamlarının ileriki yıllarında asosyal davranışlar sergileyebileceğini göstermektedir.
Çocukların şiddet içerikli oyunlar oynaması, saatlerce hareketsiz ve bir şey düşünmeden teknolojik aletlerin başında vakit harcaması çocukların huzursuz, hırçın ve problemli sosyal ilişkiler geliştiren bireylere dönüşmesine sebep olabilmektedir. Geçmiş yıllardan farklı olarak metropollerde yaşamın yaygınlaşmasıyla birlikte çocukların oyun alanları sokaklar değil dört duvarlı odalar, oyun arkadaşları ise akranları değil teknolojik aletler oldu. Buna bağlı olarak da teknoloji bağımlılığı ne yazık ki günümüzün rahatsızlığı haline dönüşmeye başladı.
Teknolojiden tamamen uzak tutulmuş çocuk içinde zararlı bir durum söz konusudur. Çocukların keşfetmeye, güncel hayata uyum sağlayabilmeye de ihtiyacı var. Yaş ilerledikçe dış etkenlerin çocuk üzerindeki etkisi kaçınılmazdır. Çocuğun teknolojiyi keşfetmesi bu etkenlerden bir tanesidir. Sınırlı bir şekilde çocukların teknoloji ile vakit geçirmesinde herhangi bir sakınca yoktur. Burada önemli olan çocuğun neden sınırlandırıldığını ve aşırı kullanımda nasıl bir zarara uğrayacağını bilmesi ve ona göre hareket etmesidir.