Taze çiçekleri koparıp getirenleri sevmedim hiç. Çiçeğin de toprağına muhtaç bir canlı olduğunu hatırlamak önemlidir benim için.
Geçenlerde yine bir toplantı sonrası arkadaşlar ile denize nazır sohbete daldık. Bu konu açıldı. "Yahu adam jest yapıyor işte bunda ne var ?" dedi. Kapısına gelen güllerle orkidelerle mutlu olan bir kadın arkadaşım.
Ona azıcık usta malı sattım. Bilgeye sormuşlar: "Hoşlanmak ile sevmek arasındaki fark nedir ?" diye. Bilge demiş ki: "Çicekten hoşlanırsanız çiçeği kökünden koparıp yanınıza alır götürürsünüz.
Çiçeği severseniz suyuna güneşine bakar. Budama mevsimine dikkat eder toprağını susuz bırakmazsınız."
Toplumdaki "aşk "sanılan tutkunun tek kaynağı hoşlanma! Sevme fiilini şehvet, tutku ve beğeni ile karıştırıyoruz.
Sevgi emek istiyor, hoşlanmak beğeni. Emeksiz beğeni, tükenmek ve tüketmek ile sonuçlanır. Ben bir çiçeği, kokusunu beğenirim, gözüm o an başkasını görmez, dalından koparırım. Niyetim halistir evime mahremime sokarım suyunu ben vermek isterim ama kökünden ederim onu. Çünkü çiçek konuşup da fikrini söyleyemez.
Birinden hoşlandığını düşünenler ile birini sevdiğini zannedenler de aynı yerde.
Oysa sevgi bencillikle anılmaz. Bana kendini gösterme şeklin bir cana kıymak ise ne onu ne de beni sevdin demek değildir bu!
Bir sevgiden bahsediliyorsa sevgi özgürleştirmek ile ilintili sahip olmak ile değil!
Manasını kaybetmiş maddeye bürünmüş gerçekleriniz ile hayalleriniz hayata dönmeyebilir.
Biz eski filmlerdeki kahramalarda kaldık. Müziğimiz, içkimiz, iş ahlakımız, namus anlayışımız yani değerlerimiz farklı buna kesinlikle katılıyorum!
Biz sevgiyi toprağa tohuma ekliyoruz, siz gül zaten toprakta da solacak deyip tomurcuk arıyorsunuz koparmak için. Alıcınız yok mu istemediğiniz kadar o nedenle eskiler ile vakit kaybetmeyin! Değerler tartışmaya açık değil!
Benim küçük prensim de gülünü yaşatmak için çabalıyor da çabalıyor. Ben de onun alıcısıyım meselâ kim ne diyebilir?
Hayal içinde hayaldir hayat aslen, bazıları hayat içinde hayat hayaldir diyor. Madde- Mana dengesi sapmış dünyanın en tuhaf zamanına denk düştük velhasılı dostlar...
Sandıklara koyup tavan arasına atsınlar bizi. Naftalin kokusu yakışır bu zamanda bize...
Aşkınız baki olsun...
.